Op naar Cappadocië!

Om 7u zitten we klaar op het zonnige terras vóór het hotel. De bus met de kinderen pikt ons op en we vertrekken voor een vier uur durende rit. In de bus wordt gepraat, gegeten, gedronken, gelachen, geslapen en geluisterd naar de perfect Engelssprekende gids, die het leuk vindt om onze luisterattitude te testen met kwisvraagjes.
Na 2 uur stoppen we heel even bij het 'zoute meer', het op één na grootste meer in Turkije.
Dan gaat de reis verder richting Cappadocië. We stoppen bij een ondergronds stadje, dat nu een museum geworden is. Claustrofobische mensen blijven beter buiten. Turkse souvenirswinkels bij de vleet en afdingen is de boodschap. Benieuwd wat we allemaal gekocht hebben?
Opnieuw de bus op, we rijden in een dood vulkaanlandschap en zien besneeuwde bergtoppen van 3000m hoogte! Maar dan begint het pas echt:...sprookjesachtige rotsformaties, maanlandschap, rustgevend,... Het zijn maar enkele woorden die dit natuurlandschap proberen te beschrijven... De foto's kunnen helpen, maar schieten zeker nog tekort. We eten in een restaurantje en rijden verder en zien nog meer van dat, maar ook altijd weer een beetje anders. Een lange dag om nooit te vergeten!